Petropavlovska tvrđava, Ermitaž, Državni Ruski muzej, Bronzani konjanik, Crkva Spasa na krvi, Isakijevski sabor, Letnja bašta, Kazanski sabor…
Petropavlovska tvrđava
Petropavlovska tvrđava – tvrđava se prvobitno zvala – tvrđava Sankt Peterburg, sagrađena na zahtev Petra I, 16. (27.) maja 1703. godine. U centru tvrđave se nalazi Petropavlovska crkva (sagrađena 1733. godine, arhitekta D. Trezini), u njoj su sahranjeni svi ruski imperatori, počev od Petra I pa do Nikolaja II. Arhitektonski ansambl čine paradna Petrova vrata i nekoliko paviljona koji su sagrađeni u raznim periodima: Botni dom, Monetni dvor, Inženjerski dom i dr. Na teritoriji se nalazi i izložba istorijskog muzeja Sankt Peterburga i izložba o poznatim zatvorenicima bivšeg zatvora Trubeckog bastiona.
Muzej Ermitaž
Ermitaž – najveći muzej u Rusiji i jedan od najznačajnijih istorijsko-umetničkih muzeja na svetu. Muzej sadrži 5 povezanih zgrada na obali: Zimski dvorac (1754. – 1762., arhitekta B. Rastreli) – bivša zimska rezidencija ruskih careva; Mali Ermitaž (1764. – 1767., arhitekta Ž.B. Valen-Delamot), Stari Ermitaž (1771. – 1787., arhitekta F. Feljten), Novi Ermitaž (1839. – 1852., arhitekta L fon Klence), Teatar Ermitaža (1783. – 1787., arhitekta Dj. Kvarengi). 1980. godine Ermitažu je pripojen Menšikov dvorac na Vasiljevskom ostrvu. Prvu ekspoziciju u Ermitažu je postavila Ekaterina II, kupivši 1764. godine kolekciju od 225 slika holandske i flamanske škole. Ta godina se računa za godinu osnivanja muzeja. Od privatnog dvorskog muzeja, muzej Ermitaž je postao riznica umetničkih dela koja je imala više od 3 miliona primeraka. Sakupljena je unikalna kolekcija skulptura i živopisa čiji su autoru Leonardo da Vinči, Rembrant, Mone, Sezan, Renoar, Matis, Pikaso i dr.
Državni Ruski muzej
Državni Ruski muzej – je sagradjen 1895. godine pod nazivom «Imperatorski muzej ruske umetnosti imperatora Aleksandra III», a za posetioce je otvoren 1898. godine u Mihajlovskom dvorcu (1819 – 1825, arhitekta K. Rosi), sagradjenom za mladjeg sina Pavla I i Velikog kneza Mihajla. Ruski muzej je najveći muzej na svetu u kome su sakupljena dela ruske skulpture, grafike, dekorativne i narodne umetnosti počevši od starih ruskih ikona iz XI veka do današnjih dana. Kasnije je zbog velikog širenja kolekcije sagradjen zapadni korpus, koji je nazvan „Korpus Benua“ (1914. – 1919., arhitekta L. Benua). U kolekciji muzeja se nalazi više od 390 000 eksponata.
Bronzani konjanik
Bronzani konjanik – spomenik Petru I se nalazi na Senatskom trgu u centralnom istorijskom delu Sankt Peterburga. To je prvi spomenik koji je postavljen u Rusiji, na zahtev Ekaterine II.
Svoj naziv „Bronzani konjanik“ spomenik je dobio posle pojave poeme A. S. Puškina (1833). Projekat spomenika koji je posvećen osnivaču grada uradio je skulptor E. Faljkone, koji je iz Pariza došao u Sankt Peterburg po preporuci D. Didroa. Faljkone je svog heroja predstavio suprotno tadašnjim kanonima, podvlačeći dinamičnost, oblačeći heroja ne u mundir već u svakodnevnu, slobodnu i laku odeću, da ona ne bi padala u oči i odvlačila pažnju od glavnog. Bogato sedlo je zamenjeno životinjskom kožom, koja je odavala osećaj snage. Spomenik predstavlja pobedu čovekove volje nad stihijom.
Snaga se vidi u pozi koju zauzima konj i konjanikova ispružena desna ruka. Postament u obliku velikog kamena je simbol svih teškoća kojima je odoleo Petar I. 7 avgusta 1782 godine je održano svečano otvaranje spomenika. Medju prisutnima je bila i Ekaterina II. Sa obe strane spomenika je napisano: «Petru Prvom Ekaterina Druga, leta.
Crkva Spasa na krvi
Crkva Spasa na krvi – hram je gradjen u periodu 1883-1907. godine na mestu ubistva imperatora Aleksandra II. Ubistvo imperatora je bilo 01. marta 1881. godine, i već sledećeg dana, 02. marta, Gradska skupština na vanrednom zasedanju zahtevala od imperatora Aleksandra III da dozvoli gradskoj vladi da podigne spomenik ubijenom imperatoru. Bio je objavljen konkurs za izgradnju hrama-spomenika i izabran je spomenik arhitekte Alfreda Parlanda. Crkva je sagradjena u ruskom stilu po uzoru na moskovsku crkvu Vasilija Blaženog, ukrašena u mozaiku, po crtežima V.M. Vaznjecova, M.V. Nesterova i dr.
Isakijevski sabor
Isakievski sabor – Istorija Isakijevskog sabora počinje sa epohom Petra Velikog. Petar Veliki se rodio na dan Isakija Dalmatinskog. 1710. godine Petar je u čast svog pokrovitelja sagradio Isakievski sabor. U toj crkvi je bilo i venčanje Petra I njegove druge žene Ekaterine. Kasnije je ta drvena crkva bila razrušena u poplavi. U drugosagradjenu crkvu je udario grom. Treća crkva je bila sagradjena na mestu današnje, mada spoljašnji izgled nije odgovarao njenoj nameni – glavna crkva u Rusiji. Zato je početkom XIX veka Aleksandar I napravio konkurs za projektovanje novog Isakijevskog sabora, a 26 juna 1818. godine je počela gradnja crkve. Projekat je napravio mladi francuski arhitekta A. Monferan. Izgradnja četvrte crkve po redu, Isakijevskog sabora, trajala je 40 godina od 1818 -1858. godine.
Letnja Bašta
Letnja bašta – Ansambl Letnje bašte i Letnjeg dvorca je jedan od najranijih u Sankt Peterburgu. Petar I je naredio da se po njegovom planu 1704. godine počne sa izgradnjom Letnje bašte nalik na bašte XVIII veka, sa simetričnim alejama, fontanama i drvećem sa geometrijskim krošnjama.
Letnji dvorac je sagrađen na obali reka Neva i Fontanka između 1710—1712 g. prema projektu arhitekte Trezinija. U vreme Petra I, dvorac i bašta su bili paradna carska rezidencija, gde se odvijao bogat društveni zivot. Sa nevske strane se nalazi i čuvena kapija, koja je napravljena 1784.g. inače delo arhitekte Feljtena. Nešto kasnije, u XIX veku, je u Letnjoj bašti sagrađen i paviljon „Kafeyni domik“ i „Čajni domik“. Ispred „Čajnog domika“ 1855g. je postavljen i spomenik velikom ruskom basnopiscu Krilovu.
Kazanski sabor
Kazanski sabor se nalazi na Nevskom prospektu i izgradnja je započeta 1801. g. Otadžbinski rat 1812. g. je izmenio sudbinu Kazanskog sabora. Sabor je prvobitno posvećen čudotvornoj ikoni Kazanskoj Majci Božjoj (koju je Petar I preneo iz Moskve u novu prestonicu početkom XVIII veka), da bi se kasnije preobratio u sabor u kome su čuvane relikvije pobedonosnog rata. U sabor su donoseni i vojni trofeji, ključevi osvojenih gradova i sl. 1813. g. je u njemu sahranjen Kutuzov. 1837. g., na dvadesetpetogodišnjicu pobede nad Napoleonom, ispred Kazanskog sabora su postavljeni spomenici velikim vojskovođama.
